Koeien met een bel, ik hoor je denken wat is dat voor een titel van een blog? Lekkere cliffhanger nietwaar, en dat blijft het ook nog even voor je dus wil je meer weten? Lees dan vooral even wat verder, of niet dat mag natuurlijk ook.
Ik wilde zeggen vorig jaar, maar het was alweer in 2023 hebben mijn reisbuddy a.k.a. vriend een prachtige reis gemaakt door de Faeröer eilanden en IJsland, een onvergetelijke reis, lees daar vooral ook de blogs van. Nu ga ik meteen ook maar eerlijk zijn aan deze bijzondere reis, zat ook best wel een bijzonder duur prijskaartje dus in 2024 besloten we even op reisrantsoen te gaan, onze bankrekening was ons dankbaar. In februari van dat jaar vlogen we spotgoedkoop een kleine week naar Malta maar daar wijd ik een andere blog volledig aan.
In de zomer van 2024 besloten we toch nog een weekje weg te willen, last-minute dan wel want we zijn op reisrantsoen. En waar ga je dan naartoe lekker goedkoop midden in de zomervakantie naar Alanya om je lekker all-inclusive vol te vreten en om 05:00 in de ochtend op oorlogspad te gaan om vechten voor een strandbedje of een vakantie op camping De Meeuw?
Allebei vonden wij niet echt een optie voor onze vakantie, nee wij gingen voor een budgetvakantie dit jaar, en dan kom je natuurlijk uit in Zwitserland! Jawel... het duurste land van Europa, volkomen logisch vind u niet haha.
1, 2... gaat u mee? Ready for take-off?
Dag 1 - De heenreis
Take-off? Gaan we met het vliegtuig naar Zwitserland, nee wij gaan weer op roadtrip met onze Hyundai i10 als zij het ruige landschap van het noorden aan kan dan moet dit zeker lukken. En hoewel wij dus naar het duurste land van Europa gaan, proberen we het toch budgettair een beetje te hacken. Wij verblijven net aan de grens in Duitsland met een hotel in Konstanz, scheelt een hoop geld, binnen uur zit je in de buurt van Zürich en als je van wandelen houd kun je dezelfde dag nog even de grens over waggelen om een nieuw land van je bucketlist af te strepen.
We vertrekken in de ochtend op ons gemakje richting STAU STAU Deutschland en ja we hadden veel STAU onderweg, niks nieuws onder de zon in Duitsland. Laat op de avond komen wij aan in het hotel en gaan eigenlijk direct slapen. En zoals Piet Paulusma zou zeggen Oant moarn!
Dag 2 - Konstanz en even spieken over de grens
We worden iets te laat wakker op onze eerste dag, oke oke, het is mega warm en vakantie dus dan mag het ook wel. We gaan ‘ontbijten’ bij Freshbites and coffee op een steenworp afstand van ons hotel. Na een smoothie, bakkie koffie voor de koffieverslaafde en een lekker schaaltje konijnenvoer later gaan we de stad ontdekken en onze eerste stapjes op Zwitserse grond zetten. We slenteren door de straatjes richting de rand van het meer van Konstanz. Het is behoorlijk warm vandaag dus op en rond het meer is het gezellig druk. We struinen wat door de stad richting de Zwitserse grens. Deze stad voelt als veel andere Duitse steden met z'n oude houten gekleurde huizen.
Na ongeveer een uur door de stad geslenterd te hebben komen we aan bij de stadsgrens dat aangegeven word door een foeilelijke scheiding van kunstwerken en een bordje met dat je op de grens staat, maar we kunnen nu officieel Zwitserland toevoegen aan onze lijst van bezochte landen. Het plaatsje waar we nu doorheen struinen is Kreuzelingen dat grenst aan Konstanz met een enorm park langs het meer. We gaan het park verkennen en komen bij een uitkijktoren uit met uitzicht over het meer, we beklimmen deze en genieten van het uitzicht en een fuut die een eend terroriseert in het water onder ons. Wat is het toch met die beesten dat ze altijd ruzie willen maken, spoileralert de eend was de fuut te slim af door een sluiproute door het riet te nemen. De fuut al boos en verdwaasd van het verdwijnen van zijn pestslachtoffer gaat op zoek naar een nieuwe prooi.
We lopen nog wat verder door het park langs een museum dat gesloten is en een soort enorm landgoed terug richting de Duitse grens, dit keer niet meer door het park maar door de stad zelf. De 'officiële' grensovergang voelt meer als een Checkpoint Charlie uit de koude oorlog, grauw en grijs alsof je op elk moment opgepakt kan worden. Tijdens onze eerste wandeling door Konstanz kwamen we een leuk restaurant tegen langs het water daar besluiten we ons avondeten te gaan nuttigen en mijn reisgenoot neemt een lokaal witbiertje als traditie bij elke vakantie.
Dag 3 - Doses dieren kijken en watervallen
Vandaag worden wij wederom later wakker dan gepland, vakantiemodus is aan en de hitte is ook weer goed te voelen. In Nederland regent het en is het 'koud', bij ons niet, standje sauna is geactiveerd. Voordat we weer vertrekken richting Zwitserland halen we even snel ontbijt om vervolgens te gaan doen, wat wij bijna elke vakantie doen namelijk... naar de Apentuin zoals m'n moeder zou zeggen. Zürich Zoo here we come!
Na een reis van zo'n ongeveer 3 kwartier komen we aan op de parkeerplaats van de dierentuin, na het ruziën met de parkeerapp die maar niet aan wil gaan komen we erachter dat je niet hoeft te betalen maar een parkeerschijf neer moet leggen, want het is zomervakantie. Wij zijn niet de enige met dit probleem, dit is te zien aan de moeilijke blikken van iedereen die de parkeermeter of app uit probeert. De parkeerplaats ligt niet net zoals in Nederland vlak naast de ingang maar je moet als padvinder eerst door een bos naar de ingang. Over de entreeprijzen nog maar te zwijgen, dit is met recht de duurste dierentuin om binnen te komen de Efteling is er een koopje bij. Een mooie dierentuin is het en we blijven altijd tot sluitingstijd en proberen dan altijd nog iets meer tijd te rekken, als je het mij vraagt zijn de beste tijden tussen 16:00 - 18:00 het is er dan altijd lekker rustig.
Je horloge kun je gerust thuis laten als je naar de dierentuin gaat. Zodra het kinderalarm af gaat, huilen van vermoeidheid, dan weet je het is een uur of half 4. Na een goede dosis dieren, onder andere baby stekelvarkens zelfs die zijn schattig als ze klein zijn. Gaan wij naar onze volgende stop van de dag... de Schaffhausen waterval, de grootste van Europa. Na de watervallen in IJsland dacht ik, nog groter, kan dat wel. Spoileralert ja het kan nog groter! Aangezien het midden in de zomer is en dus iedereen denkt VAKANTIEEEEEEEEEE, hadden wij besloten er rond etenstijd heen te gaan, want dan is het lekker rustig. En ik kan u melden, ideale tijd, tenminste als je er geen boottour heen wilt maken want dan moet je eerder gaan. Kun je dit gratis bezoeken, nee dat niet, de entree is zo'n 5 euro per persoon maar dan kun je er wel direct naast staan, het slot bezoeken en een stuk wandelen door het gebied.
Hoewel het er een stuk rustiger is, heb je nog altijd de fluflu's die maar al te graag duizenden beelden van zichzelf willen schieten dus even geduld a.u.b. om op je gemakje even te kunnen genieten in rust. Naast deze prachtige watervallen kun je ook dineren in een klein soort torenkamertje, dat kun je romantisch afhuren en waarschijnlijk staat er bewust niet bij hoeveel dat kost op het informatie bordje. Mijn vermoedde neem een goudstaaf mee dan kom je vast een end. Na het afdalen naar het laagste punt van de waterval kun je lopen omhoog of met een glazen lift, u raad het al, we namen de glazenlift en ik houd helemaal niet van lift laat staan van glas. Inmiddels behoorlijk hongerig geworden wilden we wat gaan knagen in het restaurant van het slot, totdat we het menu zagen en er geen prijzen stonden dan weet je dit is niet ons restaurant. Wellicht hadden we het al kunnen weten aangezien de bediening met een servet over de arm rondloopt tijdens het serveren. Een vorstelijk diner bij de grote gele M is voor ons ook voldoende vandaag. Na de pommes du McDonalds en burger op een bedje van karton gaan wij richting het hotel.
Dag 4 - Liechtenstein, klein maar fijn
Als je dan toch in de buurt bent, en je vroeg uit de veertjes bent dan kun je net zo goed even richting een heel klein landje gaan. Op Tripadvisor geven ze de 21 populairste dingen om te doen en meer heb je er ook eigenlijk niet haha.
In de ochtend vertrekken we richting Vaduz, de hoofdstad van het Vorstendom, een rit van ongeveer vijfkwartier. Wederom is het vandaag behoorlijk warm en we rijden zowat op de grens van Zwitserland en Oostenrijk, zo dicht dat de telefoonverbinding steeds wisselt tussen 'Welkom in Zwitserland' en 'Welkom in Oostenrijk' elke twee minuten. Op internet hadden we een parkeerplaats opgezocht om te parkeren alleen eenmaal ter plaatsen bleek ongeveer elke weg afgesloten vanwege wegwerkzaamheden en een evenement dat in de avond zou beginnen. Terwijl mijn chauffeur zigzagt door de smalle straatjes probeer ik een nieuwe locatie te vinden. Het kasteel van Vaduz staat bijna bovenaan op Tripadvisor en ligt bovenop de heuvel en daar zijn ook parkeerplaatsen. We dachten vanaf daar lopen we wel naar beneden richting te stad, en wat bleek, we waren niet de enige met dit idee. Het is dat we een kleine auto hebben en we deze ergens tussen konden prakken anders moesten we in een andere stad parkeren. We lopen richting het kasteel dat je overigens niet van binnen kunt bezoeken aangezien het nog steeds in gebruik is, maar van de buitenkant is het mooi om te zien. Nu zitten we vlak voor de Olympische Spelen en worden de sporters op dat moment ontvangen door de vorsten van Liechtenstein. We hebben er zeker wel twee sporters gezien, of dat dit de hele delegatie was geen idee.
Het land is natuurlijk niet zo groot dus het zou zomaar kunnen dat dit alle deelnemende sporters waren. We lopen langzaamaan richting het centrum van de stad, Dé nummer 1 op Tripadvisor. Wat kan ik ervan zeggen, leuk om gezien te hebben. Je hebt er veel eettentjes, kunstmusea voornamelijk met moderne kunst, wat ook veel op straat staat. Moet maar net je smaak zijn, de kerk daarin tegen vond ik wel weer heel mooi. Het meest bijzondere om te zien ligt eigenlijk buiten het centrum. Je hebt hier de oudste houtenbrug over de Rijn, tot de jaren 70 kon je met de auto eroverheen, nu alleen nog te voet of met de fiets. Als je aan de overkant bent sta je weer in Zwitserland. Nu eten wij vegetarisch en dat blijkt nogal een uitdaging te zijn in een land dat gek is op vlees. We besluiten rond het avondeten weer terug naar Duitsland te gaan om daar te eten en nog een beetje te chillen op de hotelkamer.
Dag 5 - Zürich
Zuurig ruikt het onder m'n arm als ik wakker word, de zon brand weer lekker de kamer in en ik drijf richting de douche om m'n vliegen weg te wassen. Sorry vriendjes, ik vond het echt heel gezellig met jullie. De geur was de inspiratiebron om Zürich te bezoeken vandaag, das een grapje natuurlijk, dit stond allang in de planning.
In de dierentuin waren we al geweest maar nu gaan we de stad zelf ontdekken. Van alle grote steden in Zwitserland is dit voor ons de dichtstbij om te bezoeken. Een klein uurtje later parkeren wij de auto in de garage net even buiten het centrum. Je rolt de garage uit en je valt meteen met je neus in de boter. Het uitzicht over het meer is echt prachtig! Langs het water lopen we richting de stad, aangenaam al zeg ik het zelf. Tussen het meer en het midden van een centrum ligt een terras. Daar iets nuttigen blijkt een uitdaging, bestellen bij het personeel kan niet alleen via de QR-code op tafel en dan met een Zwitserse app of creditcard, afine, na wat pogingen is het uiteindelijk gelukt en dan is de dorstlesser nog lekkerder dan daarvoor. De gebouwen doen mij denken aan het stadsaanzicht in Wenen en in de verte zie ik een mooi gebouw boven alles uitsteken, het blijkt het nationaal museum. In de verte was het mooi, van dichtbij is het prachtig.
Als je van musea houd, nationale geschiedenis en technische snufjes dan is Landesmuseum in Zürich echt een aanrader. In eerste instantie loop je in het oude gedeelte van het gebouw, wat daarna overgaat in het nieuwe gedeelte. Normaal gesproken moet je altijd zoeken wel nummertje bij welk object hoort, Avrotros puzzeluurtje is er niks bij, maar in dit museum heb je bij sommige stukken een paneel die je kunt schuiven en zodra je het voor een object schuift verschijnt de bijbehorende informatie. Sowieso hebben ze in het nieuwe gedeelte veel interactieve elementen. Het museum gaat sluiten, een paar uur hebben we er zeker wel vertoefd. Een gedeelte was afgesloten vanwege het opzetten van een nieuwe expositie anders heb je meer tijd nodig. Het is inmiddels hangry-o-clock in mijn lijf en een restaurant hadden we al gespot, op naar de Spaghetti Factory! En dan denk je bij jezelf hoeveel kan een simpele pasta nou kosten, geloof mij in Zwitserland heel veel haha. Als je in dit restaurant een cola besteld, verwacht dan geen Pepsi of Coca want die hebben ze niet, je krijgt het Zwitsere alternatief VIVI Kola, een soort Fritz die je nu steeds meer ziet in Nederland. Als ik de smaak moet omschrijven dan kwam het eerste in mij op zo'n goedkope cola lolly die je vroeger weleens had als kind. Degene waarvan er altijd maar eentje in de zak zat in tegenstelling tot die gore sinaasappel smaak die niemand wilde. Nu Back to VIVI!
Het verhaal achter de VIVI Kola vind ik dan wel weer grappig. In de jaren 30 is de productie van deze cola al begonnen tot in 1986 de productie stopte door de enorme verovering van Pepsi en Coca Cola. Als kind vond hij dit de lekkerste drank die hij ooit had gedronken en in 2010 ging hij met het originele recept de VIVI Kola nieuw leven in blazen. Het bleek een nationaal succes! Volgens mijn lieftallige reisgenoot de lekkerste cola die hij ooit heeft gedronken, hij denkt zelf dat dit komt door het gebruik van echte kolabonen. We hadden flesjes gekocht om mee naar huis te nemen en te laten proeven aan een aantal mensen. Spoiler alert: ze hebben de Duitse grens nooit gehaald. Er zat een colamonster in de auto en ineens was het op haha. Je wilt vast ook weten hoeveel twee VIVI Kola's, een water en twee borden spaghetti hebben gekost. Neem even een prijs in gedachten, neem je tijd. Ben je er klaar voor? Niet? Dan moet je dit niet verder lezen en overgaan op dag 6. Voor degene die het aandurfde om verder te lezen. Zit je op een stoel? Pak een iets stevig vast zodat je niet te hard valt. De rekening stond in Zwitserse Franken dus ik heb het even voor je omgerekend. Voor deze, overigens wel hele lekkere pasta's, was de prijs NEGENTIG euro. Ja, ik herhaal! NEGENTIG euro. En dan moeten we nog afrekenen in de garage aan het einde van de dag. Dronken mensen zie je hier overigens niet, veel te duur om dronken te worden. We struinen nog een beetje door de stad richting de garage om terug te gaan naar het hotel. En die parkeerkosten, die vielen in tegenstelling tot de pasta erg mee.
Dag 6 - Obersee dan zeg je geen nee
Cultuursnuiven, dierentuin, architectuur, watervallen alles kan afgevinkt worden van de lijst maar dat echte Zwitserse gevoel. De Alpenweide met koeien met een bel om hun nek waarnaar je kijkt vanaf een hekje zoals in Zaai met postcode Siemen maar dan geen vlak weiland, die hadden we nog niet gehad.
Na een beetje googlen komen tijdens het ontbijt hebben we de ideale locatie gevonden. Obersee, ga je mee? Aangezien de hitte behoorlijk aanwezig is hebben we gekozen om een hike te zoeken die niet heel intensief is, met 38 graden op een berg wegsmelten vonden we niet zo'n goed idee. Obersee ligt aan de voet van de Alpen en het meer zweeft op zo'n ongeveer 1000 km. Je kunt er een rondje om het meer lopen in een uur en als je wilt nog de bossen intrekken. Nu had de chauffeur van deze reis aangegeven niet echt heel intensief over bergweggetjes te willen rijden, tja... het laatste stuk was behoorlijk smal kan ik u melden. Eenmaal aangekomen bij het meer maakte het uitzicht alles goed! Naast het meer ligt een hotel/restaurant in eerste instantie wilde we er een late lunch nuttigen en daarna de hike starten. Alleen in Zwitserland doen ze veel aan we sluiten het restaurant na de lunch en voor het diner ben je weer welkom om een bepaalde tijd.
De bediening in het restaurant was heel vriendelijk, vond het enigszins lullig dat ze nu gesloten waren dus we kregen na de hike de beste tafel met het mooiste uitzicht. Nu is dit vaak een standaard verkooptrucje maar we gaan het zien. We gaan het hekje door om langs het meer te gaan lopen, na de eerste bocht hoor ik achter mij ineens allemaal klappen en gescheld. Vraag mij niet waarom, maar dan ook echt altijd, word de reisgenoot aangevallen door dazen als zij in de buurt zijn. Je snapt niet heel relaxt, ik was volledig aan het genieten terwijl er achter mij nog steeds een gevecht plaats vond. Ergens halverwege gaan de dazen in rook op en kan hij ook genieten van het uitzicht, de rust en wacht heel even... hoor ik nu koeien met bellen? In mijn gedachten was dat altijd gewoon een marketingstunt, net zoals ze in het buitenland Nederlanders afschilderen op klompen in klederdracht. Nee, de koeien hebben hier gewoon serieus bellen om hun nek! Het echte Zwitserleven gevoel kan afgevinkt worden van de bucketlist. Na ongeveer een klein uurtje zijn we rond het meer en nemen plaats op een bankje om nog even te genieten van het uitzicht.
Inmiddels terug in het restaurant, staat inderdaad de tafel met het mooiste uitzicht voor ons klaar. Ook in Zwitserland zijn het echt vleeseters dus veel opties zijn er niet. Mijn reisgenoot neemt een salade met gebakken aardappels meer opties zijn er eigenlijk niet maar ze denken met ons mee. Nu ben ik een echte kaaskop dus Zwitserse kaas moet ik een keer gegeten hebben. Voor mij word het de käseschnitte, een soort open tosti. En het was precies genoeg de smaak van de kaas is best pittig en een beetje misselijkmakend. De zon zakt en de lichtval op de bergen is echt magisch. Wanneer het begint te schemeren gaan we de bergweggetjes af, voor het donker willen we weer op de verlichtte weg zijn.
Dag 7 - Luzern, het Utrecht van Swiss
Onze laatste volle dag is aangebroken van deze reis en we besluiten weer richting de voet van de Alpen te gaan. Het heetst van de dag willen we wederom vermijden dus vertrekken iets later richting het Utrecht van Zwitserland.
Luzern, het hart van alle treinverbindingen in Zwitserland als je aankomt bij het station is het net Utrecht. Gingen wij met de trein, nee dat zeker niet, de auto staat wederom buiten het centrum. Onhandig met betalen is het wel, je kunt betalen met een app lekker modern, maar maar maar... je kunt je alleen registreren met een Zwitsers telefoonnummer, heel handig zucht. Of je kunt betalen bij de automaat alleen met munten... Wie heeft er nu nog bijna 20 euro aan franken los in z'n portemonnee. De meeste restaurants of winkels nemen gewoon euro's aan maar niet het restaurant waar we wilden wisselen voor munten. Dus... eerst op zoek naar een pinautomaat dan wisselen naar munten en hopen dat er geen parkeerboete op de ruit zit in de tussentijd. Dat laatste is gelukkig niet gebeurt. Na dit hele circus gaan we richting het oude stadscentrum. Luzern, het Utrecht van Swiss, houd die gedachte vast, ik vertel je zo waarom.
De stad staat bekend om z'n centrale verbindingen met treinen, aka Utrecht. Een historisch stadscentrum, aka Utrecht. Waar het voornamelijk om bekend staat, ik geloof dat het uit de 14e eeuw komt, een houtenbrug met bloemen. Als je eraan komt lopen ziet het er indrukwekkend uit alsof je terug gaat in de tijd. Das alleen als je er vanaf de buitenkant naar kijkt, want zodra je één voet op de brug zet dan struikel je over de tripods, telefoonstandaarden met iPhones van de wannabe fluflu's. De #wanderlust dochters met de vaders die hopeloos foto instructies krijgt voor de beste 'oh kijk mij eens casual over het water kijken, rustend met m'n handen op een houtenbrug'. Niet dat ze voor de rest iets van de brug hebben gezien als ze klaar zijn met de foto's en ze bezig zijn met de hashtags in te vullen en een filtertje eroverheen te knallen. Voor de 'ik ben toerist' en wil toch een foto op deze brug maar zonder al deze 'kijk mij, ik ben geweldig'-mensen op de foto heb ik een tip. Ga bij een paal zitten zodat je zoveel mogelijk mensen je erachter kunt verstoppen, gebruik Photoshop of maak geen foto.
Voor de rest is het erg druk in de stad, net als Utrecht op een zaterdagmiddag met de markt in volle gang. De stad heeft een fijne sfeer en er is een soort foodtruck festival langs het water met wat bandjes tussen door. Met een snack in onze hand kijken we over het meer met in de achtergrond de Alpen. We lopen een stukje verder richting een klein parkje waarin een leeuw uit steen gehakt als gedenkteken moet zijn voor de Franse revolutie. Als je in de buurt bent neem een kijkje want het is echt heel mooi. Na het avondeten gaan we richting het hotel om morgenochtend een beetje op tijd weer naar huis te gaan.
Dag 8 - Aufwiederschnitzel
Vandaag gaan we op de terugreis van onze 'budget'-vakantie. Een lange reis door Duitsland, wat je beter kunt omschrijven als Stauland of Baustellungland. Zeuren gaan we zeker niet op de terugreis, want we hebben weer mooie dingen gezien en willen zeker nog eens terug richting Zwitserland. Oke, misschien een klein beetje zeuren, een Nederlander blijven we toch. Wat een hitte weer vandaag, pfhoe!